برای رهایی از افسردگی کار کنید
نتایج تحقیقات جدید در دانشگاه تورنتو، کانادا، نشان می‌دهد که افرادی که علائم افسردگی بیشتری را در مدت کوتاهی، مثلاً یک هفته گزارش می‌کنند، کمتر در همان دوره فعالیت فیزیکی دارند و این رابطه اغلب دو طرفه است. این بدان معناست که افرادی که بیشتر ورزش می کنند از سلامت روانی بهتری برخوردارند.
به گزارش بهداشت نیوز، نتایج این مطالعه که در مجله “Mental Health and Physical Activity” منتشر شده است، به درک بهتر رابطه بین علائم افسردگی و فعالیت بدنی در بزرگسالان و تأثیر متقابل آنها کمک می کند.
سالی دوباش، نویسنده این مطالعه، دانشجوی دکترا در دانشگاه تورنتو، می‌گوید: «از اینکه متوجه شدیم علائم افسردگی امروز می‌تواند دو تا پنج سال بعد بر سطح فعالیت بدنی ما تأثیر منفی بگذارد، شگفت‌زده شدیم. این بدان معناست که افرادی که در حال حاضر علائم افسردگی را نشان می دهند ممکن است در آینده فعالیت بدنی کمتری داشته باشند، اما برعکس این موضوع صادق نیست. بنابراین عدم فعالیت در حال حاضر باعث بروز علائم افسردگی در آینده نخواهد شد. به این ترتیب، علائم افسردگی فعلی ممکن است اثرات طولانی مدت داشته باشد، اما در مقایسه با تأثیر فعالیت‌های فیزیکی فعلی کمتر قابل توجه است و فعالیت فیزیکی فعلی ممکن است تأثیر بزرگ‌تر و مهم‌تری بر سلامت روان در مقایسه با علائم افسردگی موجود داشته باشد.
بسیاری از مطالعات قبلی نشان داده‌اند که رفتن به باشگاه، رقصیدن، باغبانی یا پیاده‌روی منظم می‌تواند سلامت جسمی و روانی را بهبود بخشد و تأثیری مشابه داروهای ضدافسردگی داشته باشد. اکنون تحقیقات جدید مهر این نتایج را تایید می کند و نشان می دهد که فعالیت بدنی منظم نیز با علائم افسردگی همراه است و حرکت بیشتر باعث بهبود خلق و خو می شود.
دوباش گفت: “درک بهتر از رابطه بین سلامت روان و فعالیت بدنی به افراد کمک می کند تا تصمیمات مهم و مبتنی بر شواهد در مورد سلامت خود، عزیزان و اعضای جامعه خود بگیرند.” گفت. این مهم است که به افراد فرصت داده شود تا درباره علل و پیامدهای فعالیت بدنی و علائم افسردگی خود تصمیم بگیرند و از اهمیت تأثیر فعالیت بدنی بر خلق و خوی کم و بیش آگاه شوند. و سلامت روان.»
بین سال‌های 1986 و 2011، محققان در این مطالعه نمونه‌ای نماینده از کل جمعیت ایالات متحده شامل 3499 بزرگسال را برای ارزیابی تأثیر پایدار و پایدار تفاوت‌های پایه در سطوح فعالیت بدنی و علائم افسردگی دنبال کردند. برای این منظور از تکنیک جدیدی به نام «استنتاج علی» استفاده شد. این تکنیک به محققین کمک می‌کند تا رابطه علت و معلولی بین متغیرهای مختلف را با دقت بیشتری اندازه‌گیری کنند و از تأثیر عوامل ثابت و مستقلی که ممکن است بر نتایج تحقیق تأثیر بگذارند، مانند ویژگی‌های بیولوژیکی فرد، محیط خانواده، جامعه، سابقه زندگی شخصی اجتناب کنند. بدین ترتیب در این پژوهش تأثیر فعالیت بدنی گذشته بر فعالیت بدنی آینده و تأثیر علائم افسردگی گذشته بر علائم افسردگی آینده بررسی شد و در نهایت پایداری این رابطه در طول زمان و اینکه آیا این رابطه ادامه دارد یا خیر، مورد بررسی قرار گرفت. اینکه پایدار باشد یا نباشد در طول زمان تغییر می کند.
به طور کلی، نتایج نشان داد که فعالیت بدنی و سلامت روان بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. به عبارت دیگر، فعالیت بدنی منظم باعث بهبود خلق و خو می شود. البته، این تحقیق نشان داد که علائم اولیه افسردگی ممکن است باقی بماند، اما تأثیر فعالیت فیزیکی فعلی بر سلامت روان و عملکرد روزانه ممکن است بیشتر از تأثیر علائم قبلی افسردگی باشد. از سوی دیگر، عدم درمان به موقع افسردگی ممکن است بر فعالیت بدنی تأثیر منفی بگذارد و مشکلات سلامتی را افزایش دهد.
