توضیحاتی در مورد بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

به گزارش ریمینو آنلاین، طی دو روز اخیر از جامعه هنری و علاقه مندان به سینما این سوال پرسیده شده است که بیماری علیدوستی چیست و در چه مرحله ای از درمان است؟

راش دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش آلرژیک جدی به برخی از انواع داروها است. از علائم این بیماری می توان به تورم پوست، تب، تغییرات خونی و درگیری اندام های مختلف اشاره کرد.

کارشناسان این آلرژی دارویی نادر را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می دانند زیرا زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن نسبت به برخی داروها بیش از حد واکنش نشان دهد. علائم ممکن است چند هفته پس از شروع مصرف داروی مورد نظر ظاهر شوند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از سرکوبگرهای ایمنی برای تسکین علائم است.

سندرم لباس

سندرم DRESS، همچنین به عنوان سندرم حساسیت ناشی از دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت دارویی، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصان سندرم DRESS را به عنوان یک واکنش حساسیتی نوع 4 طبقه بندی می کنند.

با توجه به انجمن پوست آمریکا استئوپاتیک، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است، با خطر قرار گرفتن در معرض داروهای محرک از 1 در 1000 تا 1 در 10000. این بیماری معمولاً در عرض 2 تا 6 هفته پس از مواجهه اولیه با دارو رخ می دهد و علائم خاص اما متغیری را ایجاد می کند که بر پوست و اندام های متعدد تأثیر می گذارد.

دلایل

سندرم DRESS از واکنش بیش از حد سیستم ایمنی ناشی می شود که با فعال شدن سلول های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین ها همراه است. طبق مقاله ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده در دسترس است، رایج ترین داروهای مرتبط با این سندرم عبارتند از:

– داروهای ضد تشنج

– داروهای ضد ویروسی

– آنتی بیوتیک ها

– آلوپورینول

– ماژلاتین

– تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی

– عوامل بیولوژیکی

همچنین شواهدی وجود دارد که عوامل دیگری در این امر نقش دارند:

– استعداد ژنتیکی به سندرم DRESS

– ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها

فعال سازی مجدد برخی از ویروس ها مانند ویروس اپشتین بار (EBV) یا ویروس هرپس انسانی 6 (HHV6)

امضا کردن

برخی از افراد ممکن است سندرم DRESS را یک واکنش چند سیستمی بدانند. این به این واقعیت اشاره دارد که بیماری مورد نظر می تواند علائم مختلفی داشته باشد. اگرچه بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، اما نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل های بالا که به عنوان ائوزینوفیلی شناخته می شود و علائمی که معمولاً در بدن رخ می دهد گرفته شده است.

شایع ترین علائم سندرم DRESS عبارتند از:

– سپس

– راش یا جوش

– ائوزینوفیلی

– لنفوسیتوز آتیپیک

– تورم غدد لنفاوی

– التهاب اندام های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می تواند با علائم مختلفی تظاهر کند که آن را شبیه به سایر بیماری ها می کند، از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک. به همین دلیل احتمال تشخیص اشتباه این بیماری زیاد است.

برای تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:

– سابقه بستری شدن در بیمارستان

– راش حاد

– واکنشی که احتمالاً مرتبط با دارو باشد

علاوه بر این، سه عامل از چهار عامل زیر باید وجود داشته باشد:

– تب بالای 38 درجه سانتیگراد

– بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو مکان

– درگیری حداقل یک عضو داخلی

ناهنجاری در تعداد سلول های خونی

در همین حال، محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیارهای مشابه را پیشنهاد کرده‌اند، اما شامل عامل خاص فعال‌سازی مجدد HHV6 است.

مهم ترین عوامل در درمان این بیماری، تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو است. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و ناهنجاری های خونی و جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان در درجه اول حمایتی است و شامل مدیریت علائم و تسکین است. گزینه ها ممکن است شامل جایگزینی مایع، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشد. اقدامات حمایتی بیشتر نیز به اندام های آسیب دیده بستگی دارد.

کورتیکواستروئیدهای سیستمیک رایج ترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز اتفاق نظر وجود ندارد. مطالعه‌ای در سال 2014 که در مجموعه مجله انتشارات جان ویلی و پسران موجود است نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک می‌توانند به طور موثر بیماری را در مراحل اولیه آن درمان کنند.

علاوه بر این، مطالعه دیگری در سال 2018 توسط ناشر بریتانیایی Biomed Central نشان داد که ترکیبی از پالس درمانی کورتیکواستروئید و کورتیکواستروئیدهای خوراکی یک درمان موثر برای این بیماری است.

سایر درمان های موثر عبارتند از:

– داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

– کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی

– ایمونوگلوبولین داخل وریدی

– پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از اثرات طولانی مدت سندرم DRESS، از جمله آسیب دائمی اندام ها و بیماری های خود ایمنی رنج ببرند.

یک نظرسنجی در سال 2015 نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود می یابند به بیماری های جدیدی مبتلا می شوند. بر اساس مطالعه دیگری در سال 2017، بیماری های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریوز و تیروئیدیت بدون درد از شایع ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند ممکن است نیاز به پیوند کبد داشته باشند. علاوه بر این، افراد مبتلا به بیماری کلیوی زمینه ای نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری های عفونی یکی سایر عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS. یک مطالعه در سال 2013 نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئیدها قرار می گیرند ممکن است در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری های عفونی مانند تبخال و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.