نقد پارسا پیروزفر و شهاب حسینی

به گزارش بازتاب آنلاین آنلاین، جنبه های عرفانی و غافلگیرکننده و روایات پرطرفدار داستان شمس و مولانا، کار روی این داستان پرماجرا را دشوارتر کرده است، زیرا مسیر باریک است و یک لغزش کوچک می تواند تصویری مخدوش ایجاد کند. . ذهن مخاطب را علاقمند نگه دارید.

ایرنا نوشت: «مست عشق» ساخته حسن فتحی اثری نیست که تماشاگران را مست از سالن سینما رها کند و متأسفانه با وجود اینکه فیلمساز پیش از این در خلق آثار تاریخی تبحر خود را به نمایش گذاشته است، اما با این اثر به موفقیتی دست پیدا نکرد. باید می شد، زیرا داستانی که او تعریف می کند آلکانیک است.

اگرچه انتظار می‌رفت این فیلم تصویری جسورانه‌تر، واضح‌تر و ملموس‌تر از مولانا و وضعیت دشوار او پس از ملاقات با شمس ارائه کند، اما تا حد زیادی روایتی فرعی است که همگی در سطح باقی می‌ماند و لایه‌های عمیق داستان را کاهش می‌دهد.

شاید بزرگ‌ترین ایراد جدیدترین اثر حسن فتحی این باشد که فیلم چیزی بیش از آنچه که مخاطب از داستان شمس و مولانا می‌داند به او نمی‌دهد و همین ضعف بزرگ، مخاطب را تشنه‌ی دیگر جنبه‌های داستان می‌داند. شمس و مولانا احساس غرق شدن می کنند. او سالن سینما را ترک می‌کند و چیزی به مجموعه‌اش اضافه نمی‌شود جز آنچه می‌دانست و چه خوب بود که فیلمساز با تحقیق عمیق‌تر پرده‌های تازه‌ای بر روی این داستان اسرارآمیز گشود.

ماست عشق بدون توجه به داستان، با مشکلات فنی و تولیدی نیز مواجه است که طول عمر اثر را کوتاه می کند و اگرچه فیلمساز سعی کرده ریتم و ضرب آهنگ بهتری به کارش بدهد، اما با نگاه به درون، گذشته و حال را از روایت خطی دوری می کند. اما وقایع زمانی به خوبی توسعه نیافته و زبان فیلم به قوام لازم دست نیافته است.

ماست عشق بدون توجه به داستان، با مشکلات فنی و تولیدی نیز مواجه است که طول عمر اثر را کوتاه می کند و اگرچه فیلمساز سعی کرده ریتم و ضرب آهنگ بهتری به کارش بدهد، اما با نگاه به درون، گذشته و حال را از روایت خطی دوری می کند. اما وقایع زمانی به خوبی توسعه نیافته و زبان فیلم به قوام لازم دست نیافته است.

مشکل دیگر این فیلم این است که مخاطب را از فضای فیلم منحرف می کند و فضا آنطور که باید باورپذیر نیست. این بی شک به دلیل دوبله ضعیف فیلم است و علاوه بر ضعیف بودن آن، عدم دوبله بودن آن تفاوت صدا و تصویر بازیگر در برخی سکانس ها بر عمق فاجعه می افزاید. یکی یکی از ویژگی های او قدرت دوبله اش در تاریخ سینماست. این یک اشتباه نابخشودنی است.

بازی های مست عشق فراز و نشیب چندانی ندارد، مسیر راکد است و جز شهاب حسینی که شمس را به خوبی بازی می کرد و ابراهیم چلیکل بازیگر ترکیه ای که در سکانس های فردی درخشان است، حرف دیگری برای گفتن نیست.

این فیلم در طراحی صحنه، فضاسازی، لباس و حرکت دوربین بی‌اهمیت نیست و فتحی به‌عنوان کارگردان توانسته در این قسمت از فیلمش بر خلاف تدوین موفق‌تر عمل کند و از موارد لازم برخوردار باشد. استانداردها در خاتمه باید گفت که «مست عشق» بیش از هر چیز فیلمی بلاتکلیف است که نه روح یک روایت تاریخی و عرفانی به معنای کامل دارد و نه اثری است که حداقل از نظر مخاطب خود را به وجد بیاورد. جاذبه های فنی و سینمایی