چرا علیرضا قربانی را دوست داریم؟

علیرضا قربانی طی سالیان متمادی با تکیه بر ژانر خاص موسیقی خود و البته احترام و زبان بدن خاص خود توانسته به مدل و شاخص رفتاری مناسبی در تعامل با شنوندگان دست یابد.

گزارش کردن ایرنااولین اجرای زنده علیرضا قربانی بین روزهای سوم تا هفتم سال نو در تالار سلطنتی کاخ فروردین اسپیناس برگزار شد.

علیرضا قربانی او در سال‌های اخیر به نمایش‌های باشکوهی دست یافته و توانسته رکوردهای چشمگیری از خود به جای بگذارد. از میلیون‌ها بلیت این خواننده در بازار سیاه تا تمام جلسات چند روزه اجرا که تنها در چند دقیقه ظرفیت خود را تکمیل می‌کنند.

اما دلیل استقبال از اجرای زنده قربانی کیفیت و ژانر خاص موسیقی او و همچنین ادبیات و زبان بدنی است که در این سال ها به عنوان نشانه و الگوی رفتاری از خود نشان داده است.

قربانی همیشه با یک ارکستر حرفه ای روی صحنه ظاهر می شد. او پس از اجرای هر قطعه با حوصله مثال زدنی به دو طرف سن می رود و همه اعضای ارکستر خود را تشویق می کند. این میزان احترام و وسواس نسبت به گروه در تعداد کمی از خواننده ها دیده شده است.

این رفتار در تعامل او با مخاطب شکل دیگری به خود می گیرد. در ابتدای هر اثر درهای سالن بسته می شود که به معنای احترام به مخاطب نشسته در سالن است. تماشاگرانی که دیر حاضر می شوند پس از پایان اجرا اجازه ورود به سالن را دارند. قربانی برای احترام به این مخاطب می ایستد و روی زمین می نشیند تا مخاطب جدیدی تشکیل شود و قطعه جدیدی را شروع نمی کند و این یعنی احترام گذاشتن به مخاطبی که دیر می رسد.

تلاش قربانی برای گرم کردن کنسرت از دیگر نکات برجسته اجرای این خواننده است. علیرضا قربانی، یک خواننده موسیقی تلفیقی است و برای شنیدن اجرای زنده در چنین سبکی ممکن است به نظر برسد که باید روی یک صندلی بنشینید و فقط تماشا کنید. قربانی تلاش زیادی می کند تا مخاطب را در بسیاری از قطعات اجرای خود درگیر کند. به طوری که حداقل در یک قطعه، تماشاگران نیمی از قطعه را با صدای بلند اجرا می کنند و قربانی در دو طرف صحنه مانند رهبر ارکستر عمل می کند و مخاطب را تشویق به مشارکت می کند. این رفتار باعث می شود که مخاطب در اجرای بسیاری از آثار مشارکت خوبی داشته باشد.

از سوی دیگر رفتار محترمانه شنوندگان قربانی از دیگر ویژگی های اجرای زنده این خواننده است. کمتر شاهد حرکت مخاطب در حین اجرای آثار هستیم. حضار در طول اجرا چندین بار از جای خود بلند شدند و خواننده مورد علاقه خود را تشویق کردند. میزان این احترام این است که هنگام اجرای آثاری که قرار است همراه با خواننده خوانده شوند، ایستاده این کار را انجام دهید. تشویق نسبتا طولانی این خواننده پس از اجرای هر قطعه از دیگر نکات جالب این اجراهاست.

ادبیات محترمانه قربانی در تعامل با مخاطب و حفظ نام ایران در پایان هر اجرا از دیگر عناصری است که همواره در اجرای زنده این خواننده رعایت می شود و فضایی محترمانه و حماسی به سالن می بخشد.

علیرضا قربانی او با پشتوانه این رفتار و البته ژانر خاص موسیقی خود توانسته رکوردهای پی در پی را در اجراهای زنده خود در این سال ها بشکند. رویکردی که ادامه دارد و می تواند ضامن بقای این خواننده محبوب برای چندین سال آینده باشد.