درختان چگونه می میرند؟

آتش، سیل یا باد می تواند به توانایی درخت در حرکت آب و مواد مغذی به بالا و پایین تنه آسیب جدی وارد کند و منجر به مرگ سریع آن شود.

به گزارش Secret of Survival، هجوم شدید حشرات یا بیماری گاهی اوقات می تواند درخت را بکشد. این نوع مرگ معمولا از چند ماه تا چند سال طول می کشد. در اینجا نیز درخت توانایی خود را در انتقال آب و مواد مغذی از دست می دهد، اما این امر به تدریج و کندتر اتفاق می افتد.
یک درخت نیز می تواند از پیری بمیرد.

درختان مختلف، طول عمر متفاوت

بسته به گونه، درختان می توانند برای مدت بسیار طولانی زندگی کنند. به عنوان مثال، برخی از کاج ها از قدیمی ترین درختان شناخته شده هستند که بیش از 4000 سال قدمت دارند. سایر درختان مانند بید یا صنوبر طول عمر بسیار کوتاه تری دارند. از 20 تا 200 سال. بزرگترین درختان محله یا شهر شما احتمالا جایی در این منطقه هستند.

احتمالاً متوجه شده اید که موجودات زنده مختلف طول عمر متفاوتی دارند. یک همستر معمولاً به اندازه یک گربه عمر نمی کند، اما نه به اندازه یک انسان. درختان نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

طول عمر آنها توسط DNA آنها تعیین می شود که می توان آن را به عنوان یک سیستم عامل تعبیه شده در ژن های آنها در نظر گرفت. درختانی که برای رشد سریع برنامه ریزی شده اند، قوی تر و در عین حال کوتاه تر از درختانی هستند که بسیار کند رشد می کنند.

اما حتی یک درخت کهنسال هم در یک نقطه می میرد. سال ها آسیب ناشی از حشرات و میکروارگانیسم ها همراه با آب و هوای بد به تدریج منجر به پایان عمر درخت می شود.

به گفته The Secret of Survival، روند مردن می تواند با یک شاخه شروع شود اما در نهایت به کل درخت گسترش یابد. ممکن است مدتی طول بکشد تا یک ناظر متوجه شود که یک درخت در نهایت مرده است.

درختان در حال مرگ فرآیند بازگشت به زندگی است

شما می توانید مرگ را به عنوان یک فرآیند منفعل در نظر بگیرید. اما در مورد درختان، مرگ به طرز شگفت آوری فعال است.

ریشه های درختان چیزی بیش از لنگر انداختن خود در زمین انجام می دهند. آنها نقطه شروع قارچ های میکروسکوپی هستند و مانند سیستم ریشه ثانویه درخت عمل می کنند.

برخی از قارچ ها شبیه تارهای عنکبوت شکننده به نظر می رسند، اما این لوله های کوچک مانند بزرگراه های زیرزمینی عمل می کنند.

قارچ ها رشته های بلند و بسیار ظریفی به نام هایف تشکیل می دهند. هیف های قارچی می توانند بسیار فراتر از ریشه درختان گسترش یابند. آنها مواد مغذی مورد نیاز درخت را از خاک جمع آوری می کنند. در عوض، درخت قارچ‌ها را با قندی که از نور خورشید تولید می‌کند در فرآیندی به نام فتوسنتز جبران می‌کند.

شاید شنیده باشید که قارچ ها همچنین می توانند مواد مغذی را از درختی به درخت دیگر منتقل کنند. این موضوعی است که دانشمندان هنوز در حال بررسی آن هستند. برخی از درختان ممکن است از طریق یک شبکه قارچی زیرزمینی پیچیده به درختان دیگر متصل شوند که گاهی اوقات “بافت” نامیده می شود.

نحوه عملکرد تارهای وسیع در جنگل هنوز به طور کامل درک نشده است، اما دانشمندان می دانند که قارچ هایی که این تارها را تشکیل می دهند برای سلامت درختان مهم هستند.

زندگی پس از مرگ یک درخت

قبل از اینکه یک درخت مرده سقوط کند، می تواند سال ها سرپا بماند و خانه ای امن برای زنبورها، سنجاب ها، جغدها و بسیاری از حیوانات دیگر فراهم کند. وقتی می افتد و به تنه درخت تبدیل می شود، می تواند موجودات دیگری مانند گورکن، خال و خزندگان را در خود جای دهد.

تنه درختان نوع دیگری از قارچ ها و باکتری ها به نام تجزیه کننده را نیز در خود جای داده است. این حیوانات کوچک به قطع درختان بزرگ مرده کمک می کنند تا هرگز متوجه حضور آنها نشوید.

با توجه به راز بقا، این فرآیند بسته به شرایط می تواند از چند سال تا یک قرن یا بیشتر طول بکشد. با شکسته شدن چوب، مواد مغذی آن به خاک باز می گردد و در دسترس موجودات دیگر، از جمله درختان اطراف و شبکه های قارچی قرار می گیرد.

روزی بقایای این درخت به کلی از بین می رود.

درختی میراثی به جا می گذارد. تا زمانی که زنده است، سایه آن خانه ای برای بسیاری از حیوانات و راه فراری برای قارچ ها و درختان دیگر است. حتی اگر بمیرد باز هم نقش مهمی دارد.

درختان جدید آماده جایگزینی برای گروه متفاوتی از حیوانات و در نهایت بهبود تغذیه نسل بعدی موجودات زنده خواهد بود.

تقریباً انگار یک درخت واقعاً نمی میرد، اما زندگی خود را به دیگران واگذار می کند.