مصرف بیش از حد مواد غذایی ناسالم باعث آسیب دائمی مغز می شود!
نتایج مطالعات اخیر نشان داده است که مصرف طولانی مدت غذاهای پرچرب و شیرین می تواند منجر به اختلالات دائمی حافظه شود.
به گزارش یورونیوز، بسیاری از مطالعات انجام شده در سال های اخیر نشان می دهد که رژیم غذایی ناسالم و مصرف غذاهای فرآوری شده با خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در سالمندان مرتبط است. یکی یکی دیگر از یافته های چنین مطالعاتی این است که چنین غذاهایی اغلب بر حافظه تأثیر می گذارند حتی اگر گهگاهی مصرف شوند.
محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمریکا بر اساس نتایج مطالعات قبلی دریافتند که اگر افراد از سنین پایین شروع به خوردن غذاهای ناسالم کنند، این سبک زندگی چه عواقبی می تواند برای آنها داشته باشد؟
برای یافتن پاسخ، یک تیم تحقیقاتی موش های 26 تا 56 روزه را تحت رژیم غذایی سرشار از چربی و غذاهای شیرین قرار دادند.
این محدوده سنی برای موش ها مشابه دوران نوجوانی در انسان است. زمانی که مغز رشد قابل توجهی داشته باشد. گروه دیگری از موش‌های هم‌سن و سال غذای سالم خوردند تا دانشمندان بهتر بتوانند تفاوت را ببینند.
آزمایش‌های حافظه انجام‌شده پس از این مدت نشان داد که موش‌های تغذیه شده ناسالم قادر به شناسایی اشیاء جدید در صحنه‌ای که چند روز پیش از آن کاوش کرده بودند، نبودند. حتی اگر یک شی آشنا کمی جابجا شود.
در همین حال، گروه دیگری از موش‌هایی که با غذای سالم تغذیه می‌شدند، برای آشنایی با محیط جدید خود مشکلی نداشتند.
اسکات کانوفسکی، عصب شناس از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، می گوید: «آنچه در تحقیقات خود می بینیم این است که اگر موش ها با رژیم غذایی ناسالم بزرگ شوند، حافظه آنها برای همیشه مختل می شود.
مشکلات حافظه در گروه اول موش ها حتی زمانی که آنها به مدت 30 روز به رژیم غذایی سالم روی آوردند (معادل بزرگسالی در انسان) همچنان ادامه داشت.
آنا هیز، نویسنده ارشد و محقق تغذیه از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، با اشاره به تخریب یک انتقال دهنده عصبی کلیدی به نام استیل کولین در مغز حیوانات، گفت: سیگنال دهی استیل کولین مکانیسمی است که به موش ها کمک می کند رویدادها را رمزگذاری و به خاطر بسپارند. . این فرآیند شبیه به حافظه اپیزودیک در انسان است که به ما امکان می دهد وقایع گذشته خود را به خاطر بسپاریم. این سیگنال در حیواناتی که با رژیم غذایی پرچرب و قندی بزرگ شده اند، رخ نمی دهد.
محققان می گویند که تطبیق کامل نتایج این آزمایش با انسان دشوار است و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
